به گزارش روابط عمومی موسسه کار و تأمین اجتماعی، آرش فراز، در سومین نشست از سلسله نشست های بایسته های سیاستی پیرامون سمن ها، خیریه ها و تشکل ها که با موضوع تشکل های کارگری در میدان تغییر از چالش ها تا توانمندیها برگزار شد، آرش فراز در مورد اهمیت تدوین سند ملی کار شایسته و عدم توجه کافی به این موضوع در دولت‌های مختلف اظهار نظر کرده است. وی تأکید کرد که این مفهوم ۲۱ سال پیش با الهام از ادبیات سازمان بین‌المللی کار (ILO) به عنوان "کار شایسته" در ایران معرفی شد، اما با وجود تاکیدات مکرر در برنامه‌های توسعه، هنوز به اجرا در نیامده است.

فراز معتقد بود که نقش تشکل‌های کارگری و کارفرمایی در اجرای این سند بسیار مهم است و باید در چارچوب سه‌جانبه‌گرایی و با همکاری دولت، کارگران و کارفرمایان انجام شود. وی از عدم اهتمام حاکمیت و دولت‌ها به این موضوع انتقاد کرد و گفت که در سال‌های گذشته، شاخص‌ها و معیارهای تحقق سند ملی کار شایسته تدوین شده بود، اما به دلیل عدم توجه لازم، مشکلات تکرار می‌شود.

ایشان همچنین بر لزوم بازنگری و تکمیل این سند با همکاری شرکای اجتماعی تأکید کرد و ابراز امیدواری کرد که این امر به زودی محقق شود. وی همچنین از ضرورت استفاده از حمایت‌های بین‌المللی در این زمینه صحبت و تأکید کرد که نباید در مقابل سازمان‌های بین‌المللی دچار خودباختگی شد.

وی همچنین گفت: تدوین سند ملی کار شایسته می‌تواند به رفع مشکلات کارگران و توسعه روابط کار در کشور کمک کند و باید با فراهم شدن شرایط مناسب، این موضوع به اجرا درآید.

به گفته ایشان تشکل‌ها باید از استقلال کافی برخوردار باشند تا بتوانند به‌طور مؤثر در سیاست‌گذاری‌های کارگری و کارفرمایی نقش‌آفرینی کنند.

فراز  همچنین در ادامه گفت: تشکل‌های کارگری در ایران با چالش‌های زیادی مواجه هستند، از جمله عدم امنیت و مصونیت نمایندگان کارگری و توسعه قراردادهای موقت که به تضعیف این تشکل‌ها منجر می‌شود. وی همچنین بر لزوم بازنگری و تکمیل سند ملی کار شایسته با همکاری شرکای اجتماعی تأکید می‌کند تا به رفع مشکلات کارگران و توسعه روابط کار در کشور کمک شود.

مشاور حقوقی تشکل های کارگری و کارفرمایی بر اهمیت آموزش و ظرفیت‌سازی در تشکل‌های کارگری تأکید کرد و گفت: این تشکل‌ها باید در گفت‌وگوی اجتماعی ارتقا یابند تا بتوانند به‌طور مؤثر در سیاست‌گذاری‌های اقتصادی و اجتماعی مشارکت کنند. وی همچنین بر لزوم تقویت گفت‌وگوهای اجتماعی و چانه‌زنی جمعی بین کارگران و کارفرمایان تأکید می‌کند تا به توافقاتی دست یافت که منافع هر دو طرف را تأمین کند

به گفته وی تدوین سند ملی کار شایسته باید بر اساس معیارهای بومی کار شایسته باشد تا پشتوانه علمی داشته باشد و تکرار مکررات را به همراه نداشته باشد

فعال کارگری و مشاور حقوقی تشکل‌های کارگری و کارفرمایی، بر لزوم توانمندسازی تشکل‌های کارگری برای تحقق کار شایسته تأکید کرد. وی معتقد است که دولت باید به اجرای سند ملی کار شایسته و اصلاح قوانین موجود بپردازد تا تشکل‌های کارگری استقلال کافی داشته باشند. همچنین، آموزش و ظرفیت‌سازی در این تشکل‌ها ضروری است تا بتوانند در گفت‌وگوی اجتماعی و چانه‌زنی جمعی نقش‌آفرینی کنند.

به گفته وی در مقایسه با تشکل‌های کارفرمایی، نقش تشکل‌های کارگری در سیاست‌گذاری‌ها کمرنگ‌تر است. این به دلیل اختیاری بودن عضویت در تشکل‌های کارگری است که باید تعدیل شود و به سمت نوعی "الزام مطلوب" حرکت کرد. در مقابل، تشکل‌های کارفرمایی به دلیل قوانین موجود از ابتدا فعال‌تر بوده‌اند.

وی در پایان بر لزوم بازنگری در مقررات فصل ششم قانون کار تأکید کرد تا به تنوع صنوف و فعالیت‌ها توجه شود. استفاده از ظرفیت "مذاکره جمعی" و انعقاد "پیمان‌های دسته جمعی" را راهی برای رفع مشکلات تشکل‌ها دانست و از همکاری موفق تشکل‌های کارفرمایی با قوه قضاییه در تدوین "بسته حمایت قضایی از تولید ملی" یاد کرد و بر تعامل تشکل‌های کارگری با کارفرمایی تأکید کرد.